10 χρόνια “Θεατρικό Βραβείο Μελίνα Μερκούρη”
«Ένας χρόνος με την καρφίτσα της Μελίνας», Λουκία Μιχαλοπούλου, 2011
«Άνοιξε λοιπόν ρε παιδάκι μου τα μάτια σου διάπλατα, και δες τώρα όσα προλαβαίνεις και νιώσε όσα μπορείς περισσότερα γιατί σε λίγο θα σε καταπιεί το σκοτάδι». Αυτά είναι τα λόγια της Μελίνας Μερκούρη. Την γνώρισα μέσα από τις ταινίες της, τις συνεντεύξεις και τις βιογραφίες της.
Οι ηθοποιοί ξεκινάμε απ’το σκοτάδι. Και προσπαθούμε να προλάβουμε να βρούμε το φως. Είναι πολύ ενθαρρυντικό να σε βραβεύουν στο ξεκίνημα της προσπάθειάς σου, πόσω μάλλον όταν το βραβείο αυτό κουβαλάει και το όνομα μιας τόσο σημαντικής προσωπικότητας. Η καρφίτσα αυτή, ήταν το αγαπημένο κόσμημα της Μελίνας. Για εμάς, είναι ένα σημαντικό βραβείο, το οποίο προκαλεί μια ευθύνη.
Φόρεσα την καρφίτσα μόνο τη μέρα που βραβεύτηκα. Τη χαζέψαμε με τη μητέρα μου εκείνο το βράδυ. Την έκρυψα καλά, και την ξαναείδα χτες, που έπρεπε να την παραδώσω. Πολλές ήταν οι φορές που θέλησα να τη δείξω σε μια φίλη, σε ένα φίλο, δεν το έκανα όμως ποτέ, και κατέληγα να την περιγράφω, ως κόσμημα. Όμως, σκεφτόμουν την τιμή που μου έγινε από τους ανθρώπους που συνεχίζουν την κληρονομιά της Μελίνας Μερκούρη. Την Μελίνα, που δεν την κατάπιε το σκοτάδι.
